အဂၤလိပ္​စာဘာ​ေၾကာင္​့မတတ္​​ေသးတာလဲ

ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြ သူငယ္တန္းကဆယ္တန္း တကၠသိုလ္ ဘြဲ႕ရတဲ့ အထိအဂၤလိပ္စာကုိ (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္ သင္ယူခဲ့ၾကၿပီးၿပီ၊ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းၿပီးတဲ့အထိအဂၤလိပ္စာကိုဟုတ္တိ၊ ပတ္တိေသေသခ်ာခ်ာတတ္တဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းကနည္းပါတယ္။ ဒီဇိုင္နာ၊ ကြန္ျပဴတာျပဳျပင္၊ စက္ခ်ဳပ္၊ ကားျပင္ စသည္စသည္ ျဖင့္ အတတ္ ပညာတစ္ခုခုကိုေလ့လာတဲ့အခါ (၃) ႏွစ္ေလာက္ အခ်ိန္ယူလိုက္ရင္ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းလုပ္စားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္ ေလ့လာခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္စာဘာေၾကာင့္ မတတ္ေသးတာလဲ ?  ေနာက္တစ္ခုက International School က ေက်ာင္းသား/ ေက်ာင္းသူေတြဟာP1,P2 ေလာက္ဆိုအဂၤလိပ္လိုထမင္းစားေရေသာက္ေကာင္းေကာင္းေျပာတတ္ေနၿပီ၊(တခါေတြ့ဖူးတယ္ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ ၇နွစ္ ၈နွစ္ေလာက္ပဲရွိမယ္ထင္တယ္ seminarတခုမွာmetv4ကလားမသိဘူးဗ်ူးသြားတာ ေျပာေနလိုက္တာမ်ားအင္းဂလိလိုဖလမ္းဖလမ္းထေနတာ ကိုယ္ေတြအတိုင္းပဲ ) S1, S2 ေလာက္ဆိုရင္အဂၤလိပ္၀တၳဳေတြေတာင္ ေကာင္းေကာင္းဖတ္ေနၿပီ။ ဒါဆိုရင္အေျဖတစ္ခုေတာ့ရွိရပါမယ္။ ေမြးကတည္းကဘယ္သူမွတတ္ေျမာက္လာတာမဟုတ္ပါဘူး

သင္ယူရတဲ့ အေျခအေနအေပၚမူတည္ ၿပီးေတာ့ တတ္ေျမာက္မႈ ႏႈန္းေတြ ကြာျခားသြားတာပါ။

ဘာသာစကားတစ္ခုကိုဘယ္လိုတတ္လာလဲဆိုတာနည္းနည္းစဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္ပါ။ ဘာသာစကားတစ္ခုကိုစတင္ေလ့လာတဲ့အခါ နားကစတင္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက Listening က စရပါတယ္။ ဥပမာ - ျမန္မာလူမ်ိဳးကေလးေလးတစ္ေယာက္ကိုေမြးကတည္းကအဂၤလန္မွာသြားထားၾကည့္ပါ၊ သူဘာစကားတတ္မလဲ?ဒီလိုပဲအဂၤလိပ္ကေလးေလးတစ္ေယာက္ကိုေမြးကတည္းက ျမန္မာျပည္မွာေခၚထားၾကည့့္ပါ။သူဘာစကားေျပာမလဲ?ဒါထက္ပိုၿပီးစဥ္းစားၾကည့္ရင္အသက္ႀကီးမ​ွ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္တစ္ျပည္မွာအလုပ္သြားလုပ္တယ္ ဆိုၾကပါစို႔၊ ႏွစ္ေတြၾကာလာတဲ့အခါ အဲဒီတိုင္းျပည္ကဘာသာစကားကိုသူတတ္သြားတယ္၊ ဘယ္သူကသင္ေပးလိုက္တာလဲ? နားကတဆင့္ တနည္းေျပာရင္ Listening ကတစ္ဆင့္ အဲဒီဘာသာစကားကိုတတ္သြားတာပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕ငယ္ဘဝကိုလည္း ျပန္ေတြး ၾကည့္ပါ။ စကားမတတ္ခင္ နားေထာင္ခဲ့ရပါတယ္။ ၂/၃ ႏွစ္ေလာက္ နားေထာင္ၿပီးမွ အေဖ၊ အေမေျပာတဲ့စကားကိုလိုက္ေျပာရတာပါ။ အဲဒီကမွ တစ္ဆင့္ စကားတတ္လာတာပါ၊ စကားတတ္လာေတာ့မွ ၅ ႏွစ္မွာေက်ာင္းစတတ္တယ္၊ စာသင္ရတယ္၊ တနည္းေျပာရရင္ အေရး (Writing)၊ အဖတ္ (Reading) ဆက္သင္ရတယ္။


ေကာင္းၿပီ … ဒါဆိုရင္ ဘယ္လို႔ေလ့လာရမလဲ ? အထက္မွာေျပာထားတဲ့ အတိုင္းဘာသာစကားတစ္ခုတတ္ခ်င္ရင္
Listening
Speaking
Writing
Reading

အစဥ္အတိုင္းေလ့လာရပါမယ္။ ပထမတစ္ဆင့္က နားေထာင္ရမယ္၊ နားရည္ဝလာေတာ့မွ အတုယူၿပီးေျပာမယ္၊ ေျပာတတ္လာတဲ့အခါ ေျပာတတ္သေလာက္ ခ်ေရးၾကည့္မယ္၊ ျပန္ဖတ္မယ္ ဒီပံုစံအတိုင္းပဲသြားရမွပါ။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းမွာသင္ခဲ့ရတဲ့အခါ ဆရာ/ ဆရာမေတြကအဂၤလိပ္လိုမေျပာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြလည္းအတုယူေျပာလို႔ မရေတာ့ပါ။ ဆရာ/ ဆရာမေတြကအဂၤလိပ္စာပိုဒ္ တစ္ပုိဒ္ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ပုဒ္ ကိုဖတ္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာလိုဘာသာျပန္ျပ ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြ အဂၤလိပ္စာကို ျမန္မာလိုတတ္သြားပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ (၁၀) ႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာမတတ္တာမဆန္းပါဘူး။ အလုပ္တစ္ခုလုပ္တဲ့အခါ … ဘာသာရပ္တစ္ခုေလ့လာတဲ့အခါ နည္းလမ္းမွန္ဖို႔ အင္မတန္ အေရးႀကီးပါတယ္။
လမ္းမွားသြားရင္ အားထုတ္ေလေလပန္းတိုင္နဲ႔ ေဝးေလေလ ျဖစ္သြားပါတယ္။

ပထမဆံုးအဆင့္ နားေထာင္ရမယ္၊ Listening လုပ္ရမယ္၊ အဲဒီအခါ နားမလည္တဲ့ အခက္အခဲေတြ ေတြ႔ရပါတယ္၊ အမွန္ပါပဲ … ကေလးဘဝတုန္းကအေဖ/ အေမေတြေျပာတဲ့စကားေတြကိုအားလံုးနားလည္လို႔လား ?ဒီလိုပဲ International School ေတြမွာ Nursery မွာ ၃ႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ့ ကေလးေတြကိုအဂၤလိပ္လိုပဲသင္ပါတယ္။ သူတို႔ ဘယ္လိုလုပ္ အကုန္နားလည္မွာလဲ ? ဒါေပမဲ့ ကေလးကအတြန္႔မတက္ တတ္ေသးေတာ့ ႀကိတ္မွိတ္ခံရပါတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္ၾကာေတာ့ တတ္လာတယ္၊ လူႀကီးကေတာ့ အတြန္႔တက္တတ္ေတာ့ နားလည္းမလည္ပါဘူးဆိုၿပီးလက္ေလ်ာ့လိုက္ၾကတယ္၊ အဲဒီမွာတတ္ေျမာက္မႈ နဲ႔ ေဝးသြားတာပါပဲ။ ဟုတ္ၿပီ Listening ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ? နားေထာင္တဲ့အခါ ပထမအဆင့္က နားလည္ဖို႔သာ ႀကိဳးစားပါ၊ ဘာသာမျပန္ပါနဲ႔၊ ၾကားတာနဲ႔ စိတ္ထဲကဘာသာလိုက္ျပန္ ေနေတာ့ လုပ္ရမွာက Listening လုပ္ေနတာက Translation ျဖစ္တဲ့အတြက္ လမ္းလြဲသြားပါတယ္။ ဘာသာစကားသင္ယူရတာ ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းေလးပါ၊ ဒါေပမဲ့ အလြန္ သိမ္ေမြ႔ပါတယ္။ နားေထာင္ေနတဲ့အခါ ဘာသာလံုးဝ(လံုးဝ) ဘာသာမျပန္ပါနဲ႔၊ ၾကားတဲ့အတိုင္းနားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးလိုက္ဆိုပါ။ နားလည္လည္/ မလည္လည္ လိုက္ဆိုပါ။ နားလည္လာတဲ့အခ်ိန္မွာပါးစပ္ကစကားလံုးေတြ၊ စာေၾကာင္းေတြ ရေနပါၿပီ။ ဆိုလိုတာကေျပာတတ္ေနပါၿပီ။အဲဒီအခ်ိန္မွာအခက္အခဲတစ္ခုကကိုယ္ထြက္တဲ့ အသံနဲ႔ သူတို႔ ေျပာတဲ့ အသံေတြကမတူေတာ့ ခ်က္ခ်င္းနားမလည္ပါ။ အဲဒါကိုေက်ာ္လႊားဖို႔ တျခားနည္းမရွိပါ ႀကိတ္မွိတ္ နားေထာင္႐ံုပါပဲ။ အဲဒီလိုပဲလိုက္ေျပာတဲ့အခါ အသံထြက္ေတြ အမွန္အတိုင္းခ်က္ခ်င္းမရႏိုင္ပါ၊ စိတ္မညစ္ပါနဲ႔ … ျမန္မာစကားေတာင္မွ ေမြးကတည္းကပီပီသသေျပာတတ္တာမွ မဟုတ္တာ၊ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာေျပာၿပီးမွ ပီပီသသေျပာတတ္လာတာပါ။ ေျပာတတ္႐ံုသက္သက္ ဆိုရင္ စာမတတ္လည္းေျပာတတ္ပါတယ္။အေလ့အက်င့္မ်ားမ်ားရွိရင္ ေျပာတတ္ပါတယ္။မိခင္ဘာသာစကားမွာလည္းစကားတတ္သူတိုင္းစာတတ္တာမွ မဟုတ္တာ။ေျပာလည္းေျပာတတ္ေနၿပီအကၡရာေတြ A B C D ေတြလည္းသိရင္ေတာ့ေရးတဲ့ဖက္ကိုဆက္သြားလို႔ ရပါၿပီ။

ေကာင္းေကာင္းေျပာတတ္ၿပီဆိုရင္ ေျပာတတ္သေလာက္ ခ်ေရးၾကည့္ပါ။ အဆင္ေျပတာကိုေတြ႔ပါလိမ့္မယ္၊ ဘာသာစကားသီအိုရီအရအေရးအသားဟာေျပာစကားအေပၚမွာအေျခခံပါတယ္။ Writing bases on Speaking လို႔ဆိုပါတယ္။ ဘာမွ မေျပာတတ္ဘဲခ်ေရးဖို႔ စဥ္းစားခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ဆယ္တန္းေအာင္၊ ဘြဲ႕ရတဲ့အထိကိုယ္ပိုင္ Essay တစ္ပုဒ္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မေရးတတ္ျဖစ္ၾကတာပါ။ အဲဒီေတာ့ ဆယ္တန္းမွာလည္းက်က္၊တကၠသိုလ္မွာလည္းဆက္က်က္ေပါ့၊ဆရာႀကီးဦးေအာင္သင္းေျပာသလိုမ်ိဳးက်​က္တကၠသိုလ္ေတြ၊က်က္မႈတကၠသိုလ္ေတြ၊ ေဆးက်က္ကၠသိုလ္ ေတြဆက္တက္ခဲ့ၾကရတယ္။ ေျပာတတ္ရင္ ေရးတတ္ပါတယ္၊ ေျပာတတ္ရင္ ေရးတတ္တယ္ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္/ မျဖစ္ႏို္င္ နည္းနည္းစဥ္းစားရေအာင္ … ခုကၽြန္ေတာ္ စာေရးေနတာလည္းေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကိုေရးေနတာပဲ၊ အဲဒီလိုပဲ G talk မွာ၊ facebookမွာ chatting လုပ္တဲ့အခါ၊ ေန႔စဥ္ဒိုင္ယာရီေတြ ေရးတဲ့အခါ၊ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ ေပါက္ကြဲၿပီးေျပာစရာမရွိလို႔ စာအုပ္ထဲမွာခ်ေရးတဲ့ၾကအခါ အဲဒါေတြ အားလံုးဟာေျပာတတ္တာေတြကိုခ်ေရးလိုက္တာပါပဲ၊ ဒီသေဘာအတိုင္းပါပဲအဂၤလိပ္လိုေျပာတတ္ေနရင္ အဂၤလိပ္လိုေရးဖို႔ဆိုတာေထြေထြထူးထူးစဥ္းစားစရာမလိုဘဲေျပာခ်င္တဲ့အတိုင္းခ်ေရး႐ံုပါပဲ​။ အဆင့္ျမင့္ျမင့္ စာတစ္ေစာင္၊ ေပတစ္ဖြဲ႔သာမေရးတတ္ရင္ေနမယ္ ကိုယ္ေျပာတတ္သေလာက္ေတာ့ ေရးတတ္ပါတယ္၊ မိခင္ဘာသာစကားေတာင္မွ စကားေျပာတတ္သူတိုင္းေဆာင္းပါး၊ ဝတၳဳ၊ စာတမ္းေတြ ေရးခ်င္ရင္ေတာ့ သပ္သပ္ အခ်ိန္ေပးၿပီးေလ့လာေလ့က်င့္ရတာပဲ။

ေနာက္တစ္ခုက Listening, Speaking, Writing ေတြအတြက္ စကားလံုးလိုပါတယ္။ ဆိုလိုတာကအဲဒီစကားလံုးကိုသိၿပီးသားဆိုရင္ နားေထာင္တဲ့အခါ နားလည္ပါတယ္။ ဥပမာ - ေဆာင္းပါးအစမွာ ကၽြန္ေတာ္ P1, P2 လို႔သံုးထားပါတယ္၊ အဲဒီစကားလံုးကိုသိတဲ့သူက Primary 1, Primary 2 ကိုေျပာတယ္ဆိုတာနားလည္တာေပါ့၊ P1, P2 ဆိုရင္ ဂိမ္းကစားတဲ့ Play station 1, Play station2လည္းျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။စကားေျပာတဲ့အခါလည္းစကားလံုးေတြလိုပါတယ္၊ စကားလံုးေတြမရွိဘဲစကားေျပာဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့အခါအတဲ့သူအိမ္မက္မက္သလိုမ်ိဳးေျပာခ်င္ေပမဲ​့လည္းအာအုအာအု ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ေျပာစရာအေၾကာင္းေတြရွိေပမဲ့စကားလံုးမရွိေတာ့ ေျပာလို႔မရဘဲအာအုအာအုေတြ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ေရးဖို႔အတြက္လည္းဒီအတိုင္းပါပဲ။ ဒါဆိုရင္ အဲဒီစကားလံုးေတြ ရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ? တစ္ခ်က္က Listening ကလည္းရႏိုင္ပါတယ္၊ သူမ်ားေျပာတာ ၾကားဖူးတာမ်ားလာရင္ အဲဒီစကားလံုးကိုသိလာ၊ သံုးတတ္လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ႏိုင္ငံမွာ Listening က စကားလံုးတိုးဖို႔ အခြင့္အလမ္းနည္းပါးပါတယ္၊ ဥပမာ - စကၤာပူတို႔လို၊ အိႏၵိယတို႔လို႔ လူမ်ဳိးေပါင္းစံုကအဂၤလိပ္ဘာသာစကားကိုပဲအဓိကေျပာၾကတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ Listening နဲ႔တင္ အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ အဲဒီစကားလံုးေတြကိုဘယ္ကရမလဲ ? အဆင္ေျပဆံုးကေတာ့ Reading ပါပဲ၊ Reading က စကားလံုးေတြ အမ်ားဆံုးရႏုိင္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာအုပ္ေတြ မ်ားမ်ားဖတ္ရပါမယ္။ စာကိုစဖတ္္တဲ့အခါ ကိုယ္ကဘြဲ႕ရၿပီးၿပီ၊ မာစတာ ၿပီးၿပီဆိုၿပီးေတာ့ စာအုပ္အထူႀကီးေတြ စမကိုင္ပါနဲ႔၊ အိတ္ေလးတာပဲအဖတ္္တင္ပါမယ္။ ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ နားမလည္တာေတြကမ်ားေနေတာ့ စကားလံုးမရမဲ့အျပင္ စိတ္ညစ္ၿပီးပစ္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ လြယ္လြယ္ကူကူစာအုပ္ပါးပါးေလးေတြ၊ ပံုျပင္စာအုပ္ေလးေတြကစဖတ္ပါ၊ အဲဒီေတာ့မွ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈပိုလာၿပီးဆက္ဖတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ျဖစ္လာပါလိမ့္ပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရႊျမန္မာေတြကအဂၤလိပ္စာအုပ္ ခဏထား ျမန္မာစာအုပ္ကိုေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ဖတ္ၾကတာဆိုေတာ့ အဂၤလိပ္စာအုပ္ေတြ မ်ားမ်ားဖတ္ပါလို႔ ေျပာသာေျပာရတယ္၊ အားေတာ့ သိပ္မရွိလွဘူး။ ဒါေပမဲ့ အက်င့္တစ္ခု ျဖစ္လာဖို႔ဆိုတာ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ေလ့က်င့္ယူလို႔ ရပါတယ္။ ကိုယ္ဖတ္မယ္လို႔ ေရြးထားတဲ့ စာအုပ္ကိုဖတ္ဖတ္/ မဖတ္ဖတ္ ကိုယ္သြားေလရာယူသြားပါ။ လူေတြလိုပဲေတြ႔ပါ ျမင္ပါမ်ားေတာ့ ႏႈတ္ဆက္၊ ေနာက္ေတာ့ ခင္မင္ ရင္းႏွီးမိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္သြားၾကသလိုစာအုပ္နဲ႔ ကုိယ္နဲ႔ ရင္းႏွီးေအာင္ အရင္လုပ္ရပါတယ္။ ၾကာလာေတာ့လည္းအနားမွာအၿမဲရွိေနေတာ့ တစ္ေၾကာင္း/ ႏွစ္ေၾကာင္းေလာက္စီစဖတ္ရင္းကတျဖည္းျဖည္းနဲ႔ စာဖတ္တဲ့ အက်င့္ရသြားပါလိမ့္မယ္။

ဒီေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားဘာလို႔ မတတ္ေသးတာလဲဆိုတာနည္းနည္းေတာ့ သေဘာေပါက္ေလာက္ပါၿပီ၊ အဓိကေတာ့ လမ္းမွားေပၚမွာေလွ်ာက္ခဲ့ၾကေတာ့ အခ်ိန္ၾကာၿပီးပန္းတိုင္ မေရာက္ပဲလမ္းမွာတင္ လည္ေနၾကတာပါ။ ဒီေန႔ကစၿပီးလမ္းမွန္ေပၚမွာစိတ္ရွည္/ လက္ရွည္နဲ႔ အခ်ိန္ေပးၿပီးေလ့က်င့္ၾကည့္ပါစို့။ အဂၤလိပ္စာလံုးဝ(လံုးဝ) တတ္လာပါလိမ့္မယ္။ အဂၤလိပ္စကား တစ္ခုရွိပါတယ္ … “Late is better than Never” တဲ့ အခုခ်ိန္ကစၿပီးေနာက္မက်ေသးပါ။

​​ကြန္ပ်ဴတာကသူငယ္ခ်င္းမ်ား​​​ English skills တိုးတက္ျကပါေစ